Według wybitnego duńskiego pedagoga i terapeuty dziecięcego Jespera Juula to, czego najbardziej brakuje współczesnym dzieciom, to czasu, w którym nie są pod opieką (i kontrolą) dorosłych. Dzieci otoczone nieustającą opieką nie mają szans na rozwinięcie samodzielności, a samodzielność jest kluczową umiejętnością w życiu i podstawą adekwatnego poczucia własnej wartości . Umiejętność rozwiązywania problemów, wytrzymywania frustracji, radzenia sobie z niepowodzeniami buduje psychiczną siłę i odporność. Rola rodzica, polega głównie na byciu dostępnym fizycznie i emocjonalnie (dziecko wie, że jeśli naprawdę nie będzie umiało sobie poradzić, to może liczyć na wsparcie). Wymaga to od rodzica wytrzymania, gdy dziecko sobie nie radzi z czymś. Kiedy już pomagamy to bardzo rozważnie, unikamy wyręczania (ja to zrobię lepiej, ja to zrobię szybciej, ja wiem lepiej). Okres zdalnej nauki może być czasem zwiększenia samodzielności naszego dziecka lub odwrotnie. Oczywiście